سینما صحرایی

عملا به مسئولین ثابت کردیم که مردم و جوانان به سینما نیاز دارند .

نمیدونم اثر کند یا نه ولی جمع مشتاقی که برای دیدن فیلم به سینمای صحرایی میاد واقعا دل هر سنگی رو آب میکنه .

خنده و هیجان بچه ها و نوجوانان آدم رو به یاد سالن هلال احمر میندازه و فیلمهایی که اون قدیما با یک آپارت پر سرو صدا پخش میشد .

خنده و هیجان اونها و اشک و آه ما که نمیتونیم بیش ازین کاری کنیم .  

این واقعیت تلخ رو در نمایشگاه هفته دفاع مقدس دیدم .

یک گوشه از سالن مثل چادر عشایر مکانی تاریک ساختیم تا هر کی دوست داره بیاد و فیلم رو بر پرده عریض ببینه .

صدای باند ویدئو و دیتا شو رو تا آخر میبریم بالا تا باقی صدا های گوشه و کنار نمایشگاه تمرکز تما شاچیا رو از بین نبره .

 

ای کاش میشد از لا به لای اون جمعیت عکسی بگیرم از پیر زنی که تسبیح به دست ذکر میگفت و فیلم  تماشا میکرد .

شاید تو دلش برای زینال دعا میکرد ...

ای کاش میشد تو اون تاریکی عکسی بگیرم از پسر بچه ای که وقتی دو تا تانک شلیک میکردند چه هیجانی داشت و چطوری از خوشحالی دوستشو بقل میکرد .

و ای کاش بودید و میدید که جوانان خوانسار به خاطر ندونم به کاری بعضیا چقدر باید حسرت بکشند و آخرش کوچ کنند .